ده روز پیش بود که از شدت دلپیچه از خواب بیدار شدم و به زور خودمو به دسشویی رسوندم.اولش فکر کردم همون معده دردهای عصبیه ولی تا دیدم اسهال و استفراغ بد بو هم دارم فهمیدم یه مریضی بد گرفتم.رنگم مث گچ سفید شده بود و این حالم تا عصر ادامه داشت.دیگه تاب نیوردم و به مادرم زنگیدم که بیاد و با کاف رفتم دکتر.یه دکتر بدعنق خناق گرفته که فقط یه رانیتیدین و یه سرم تقویتی داد بهم.و هرچی میگفتم به بچه شیر بدم؟غذا چی بخورم؟محل نمیذاشت.
فرداش گلگلی هم مریض شد. و مجبور شدیم بریم دکتر دوتایی. دکتر گفت بیماریم ویروسیه واگیرداره و یه سری دستور غذایی دادنسبتا خوب شده بودیم که فلفلی همون مریضی را اما به شدت بیشتر و وحشتناکتر گرفت.سه بار بردمش دکتر و از دکتر اخر خواهش کردم همون داروی گلگلی را براش بنویسه.
سرتونو درد نیارم الان از اول سال ما سه تایی به صورت چرخشی مریضیم.هم مریضیش حال بهم زنه هم غذاهای تکراریش.پلوماش یا شوید خشک بدون روغن و ماست.فلفلی که کلا غذا خوردنو فراموش کرده،جیگرم کبابه وقتی استخونای ستون فقراتش و قفسه سینه اش را میبینم و گریه میکنم.گلگلی باز شیر منو میخوره ولی فلفلی .
+راستی ششم فرودین ۹۸ فلفلی را از شیر گرفتم.دختر نازنینم هرازگاهی اسمشو میاره ولی مریضتر از اونیه که بی قراری کنه.گفتم شاید دور باشه ازم کمتر وابگیریم از هم ولی فعلا که هر سه تامون مریض و بیحال یه گوشه افتادیم
*توی اینستا یا متنای تلگرام چپ و راست چشمم میخوره به پیامایی مث اینکه همیشه خوب نباش و گاهی خودتو از کساییکه قدرتو نمیدونن دریغ کن تا بفهمن چه ادم با ارزشی را از دست دادند.تا میخونم با خودم میگم مطمینم کاف که میگه به شخمم که رفته
درباره این سایت